نکات مهم در شستشوی فرش دستباف

برای بافت فرش معمولا زمانی طولانی صرف می شود. در مورد فرشهای بزرگ این زمان گاه به سالها می کشد، بنابراین شک نیست که آلودگی و غبار زمان اثر خود را بر فرش خواهد گذارد. بنابراین بطور معمول، فرش پس از بافت شسته می شود و اینکار علاوه بر آنکه درخشش و جلای رنگهای اصلی فرش را نمایان تر خواهد ساخت بلکه آزمایشی است که از ثبات رنگهای به کار رفته در فرش بعمل می آید و بسا افسوس اگر رنگهای بکار رفته در اثر عدم ثبات درهم شده و حاصل زحمات و تلاش بافندگان سخت کوش را به باد دهد. از آنجا که قصد آن نداریم که به بحثی وسیع و فنی در این زمینه بپردازیم به برخی نکات در شستشوی فرش دستباف اشاره می کنیم.

فرش باید ابتدا غبارگیری شده و قبل از شستشو از نظر پارگی، سوراخ، پوسیدگی، بازرسی و در صورت وم رفو شود. برای شستن فرش در منزل بهتر است آنرا روی سطح سخت سیمانی و یا موزائیک گسترده و از آب بصورت پاشیدن و یا آب جاری استفاده نمود. صابون مورد مصرف برای شستشوی فرش نباید قلیائی باشد. (بهترین ماده شستشو کننده براساس یکی از روشهای سنتی چوبک است). برای گرفتن آب فرش نباید به آن ضربه زد، نباید آنرا برای خشک شدن آویخت، و نباید در معرض نور مستقیم آفتاب قرار داد. می توان فرش را با اندکی مواد ضدبید و نرم کننده که در محلول شستشو ریخته می شود از دوام و زیبائی خاص برخوردار نمود. یک شستشوی خوب می تواند درخشش و زیبائی فرش را چندین برابر سازد.

در حال حاضر فرش علاوه بر روشهای سنتی در کارخانه قالیشویی بصورت ماشینی و یا نیمه ماشینی شسته می شود. یکی از این روشها شستن فرش بوسیله دستگاههائی شبیه ماشین لباسشوئی و با استفاده از نیروی گریز از مرکز است. هر چند این روش عموما در مورد فرشهای درشت باف می باشد، ولی بطور کلی فرش را نمد کرده و الیاف پشم را خورد می کند.

بهترین روش برای شستن فرش دستباف ، گستردن آن به روی تورهای سیمی و استفاده از دوش و برسهای مخصوص است

یکی از کارهای نادرست ضمن شستشو، کهنه کردن فرش است، که این عمل معمولا بوسیله مواد رنگ بر از جمله کلر که ماده ای قلیائی و دشمن پشم است صورت می گیرد.

منبع : سایت قالیشویی تهران شهر